Festiwal Filmowy w Gdyni to nie tylko fabuła! To też dokument!

FPFF to nie tylko kino fabularne! Tradycją Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych stała się prezentacja ważnych, głośnych i nagradzanych filmów dokumentalnych. W tym roku zaplanowaliśmy aż pięć pokazów zebranych w sekcji Dokumenty w Gdyni – dwa we współpracy z Krakowskim Festiwalem Filmowym, a jeden z Millenium Docs Against Gravity.

Dyrektorka Artystyczna Joanna Łapińska komentuje: Choć mamy w nazwie „festiwal filmów fabularnych", to jednak gdyński program byłby niepełny bez kina dokumentalnego. Zaprosiłam pięć filmów, pięć mocnych, poruszających historii, z których każda zadaje pytania o rzeczy najistotniejsze. Polskie kino dokumentalne jest silne i odważne, o czym przekonają się widzowie naszego festiwalu.

W filmie 8. Dzień Chamsinu (reżyseria: Zvika Gregory Portnoy) przeniesiemy się z Markiem Hłaską do Izraela lat 50. XX, który staje się dla niego inspiracją i pułapką bez wyjścia. W dokumencie Małgorzaty Imielskiej Posłuchaj, co chcę Ci powiedzieć poznamy Gosię, która mimo głębokich stanów psychotycznych i długich epizodów depresyjnych walczy o lepsze życie – jest to opowieść o miłości, sile woli i bezwarunkowym wsparciu. W Jestem postacią fikcyjną (reżyseria: Arkadiusz Bartosiak) otrzymujemy wielowymiarowy portret wybitnego aktora Andrzeja Seweryna. Dwa ostatnie filmy przeniosą nas na granicę polsko-białoruską. W przyjmującym dokumencie Drzewa milczą (reżyseria: Agnieszka Zwiefka) przyjrzymy się losom nastoletniej Kurdyjki Runy, która w obliczu tragedii staje się głową rodziny. Z kolei Las (reżyseria: Lidia Duda) pokazuje, jak wielka polityka zmienia małe historie – ucieczka do Puszczy Białowieskiej okazuje się dla Asi i Marka tylko tymczasowym ukojeniem, gdyż na skutek kryzysu to oni muszą zapewnić schronienie Innym.