Po zeszłorocznym sukcesie filmowej adaptacji musicalu Wicked, w tym roku do kin trafi nie tylko jego kontynuacja, ale również inny, popularny broadwayowski musical, Kiss of the Spider Woman, który właśnie doczekał się nowego zwiastuna.
Kiss of the Spider Woman to intrygujący dramat autorstwa chicagowskiego scenarzysty Billa Condona, z udziałem Diego Luny (Andor), ikony popu Jennifer Lopez oraz wschodzącej gwiazdy Tonatiuha. Projekt przeszedł podobną drogę do filmowej adaptacji jak Wicked – od książki, przez musical sceniczny, aż po ekranizację. Film, któy trafi na ekrany kin jeszcze w tym roku jest bowiem adaptacją musicalu opartego na powieści z 1976 roku.
Nadchodząca produkcja to druga filmowa adaptacja powieści Manuela Puiga. Kiss of the Spider Woman opowiada o dwóch mężczyznach, przebywających więzieniu w Argentynie w 1983 roku – więźniu politycznym Valentínie (Luna) oraz homoseksualnym dekoratorze witryn, Molinie (Tonatiuh) – którzy niespodziewanie nawiązują przyjaźń, gdy jeden z nich zaczyna opowiadać o swoim ulubionym hollywoodzkim musicalu, w którym gra Igrid Luna (Lopez).
Jak pokazuje kampania promocyjna filmu, obaj główni bohaterowie zostają wpleceni w sekwencje marzeń senno-filmowych, przedstawiających omawiane dzieło. Na nowym zwiastunie widzimy barwne sceny z Jennifer Lopez w roli głównej, które pozwalają gwieździe zaprezentować pełnię swoich możliwości wokalnych i tanecznych. Kontrastują one z dialogiem prowadzonym przez bohaterów w obskurnym więzieniu, podczas gdy marzą o wolności.
Kiss of the Spider Woman to powieść z 1976 roku autorstwa argentyńskiego pisarza Manuela Puiga. Przedstawia codzienne rozmowy dwóch współwięźniów w argentyńskim więzieniu – Moliny i Valentína – oraz intymną więź, jaka rodzi się między nimi w tym procesie. Utwór jest powszechnie uznawany za najbardziej udane dzieło Puiga.
Forma powieści jest nietypowa, ponieważ nie ma w niej tradycyjnego głosu narratora. Większa jej część napisana jest w formie dialogu, bez wskazania, kto mówi. Znaczną część stanowi także strumień świadomości. To, co nie jest zapisane jako dialog lub monolog wewnętrzny, przybiera formę metatekstowych dokumentów rządowych. Rozmowy bohaterów, jeśli nie koncentrują się na bieżących wydarzeniach, dotyczą opowieści Moliny o obejrzanych filmach, które stają się formą ucieczki od więziennej rzeczywistości. W rezultacie w powieści mamy główną fabułę, kilka wątków pobocznych oraz pięć dodatkowych historii, które łącznie tworzą całość utworu.
Źródło: Screen Rant / ilustracja wprowadzająca: materiały prasowe
Miłośnik filmów, kultury japońskiej, Marvela i wszelkiej maści science-fiction. Autor bloga Z innego świata.