Dziś swoją premierę ma najnowszy film Jacquesa Audiarda, czyli Emilia Pèrez. Produkcja zachwyciła widownię i krytyków podczas pokazów na Festiwalu filmowym w Cannes czy Toronto. Niestety o filmie w głównej mierze zrobiło się głośno z powodu kontrowersji wywołanych przez główną aktorkę, Karlę Sofíę Gascón. Emilii Pèrez udało się jednak w tym roku zdobyć najwięcej nominacji do Oscara, bo aż trzynaście. Czyni ją to tym samym jednym z tytułów z największą liczbą nominacji do Oscara w historii. Przewiduje się jednak, że produkcja nie wyjdzie z wieloma statuetkami z gali. Poznaj 5 ciekawostek o filmie! 

Film w większości został nagrany we Francji  

Choć akcja filmu toczy się w Meksyku, większość zdjęć została zrealizowana we Francji, a dokładniej w studiach w Bry-sur-Marne pod Paryżem. Są one jednymi z największych w kraju, oferując osiem hal zdjęciowych o łącznej powierzchni 40 000 m². Cały kompleks zajmuje około 12 hektarów i znajduje się w pobliżu Narodowego Instytutu Audiowizualnego. Wybór tej lokalizacji umożliwił twórcom pełną kontrolę nad środowiskiem filmowym, co było kluczowe dla odtworzenia meksykańskiego klimatu w kontrolowanych warunkach. Ponadto realizacja zdjęć we Francji pozwoliła na optymalizację kosztów produkcji oraz skorzystanie z lokalnych ulg podatkowych i wsparcia dla przemysłu filmowego. 

Historyczna nominacja do Oscara 

Nie wszyscy mogą zdawać sobie sprawę z tego, jak ważnym filmem okazała się być Emilia Pérez dla osób transpłciowych. Karla Sofía Gascón, 52-letnia hiszpańska aktorka, zapisała się na kartach historii kina jako pierwsza otwarcie transpłciowa kobieta nominowana do Oscara w kategorii najlepszej aktorki pierwszoplanowej. Wcześniej transpłciowi artyści byli nominowani do Oscara w innych kategoriach. W 2018 roku Yance Ford, reżyser dokumentu Strong Island, stał się pierwszym otwarcie transpłciowym reżyserem nominowanym do Oscara. W tym samym roku film Fantastyczna kobieta, z chilijską aktorką transpłciową Danielą Vegą, zdobył Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny, choć sama Vega nie otrzymała nominacji aktorskiej. 

Emilia Pérez powstała dzięki domowi mody 

Saint Laurent Productions, dział produkcyjny domu mody Saint Laurent, odegrał kluczową rolę w powstaniu Emilii Pérez. Jest to dość nietypowe przedsięwzięcie, ponieważ rzadko zdarza się, aby dom mody angażował się w produkcję filmową. Z tą inicjatywą wyszedł dyrektor artystyczny Saint Laurent, Anthony Vaccarello, który pełnił funkcję współproducenta filmu. Warto również zauważyć, że Vaccarello stał się pierwszym projektantem mody, który współprodukował film nagrodzony Złotym Globem, a może się okazać, że nawet Oscarem.  

Zobacz również: Nosferatu miał mieć inną obsadę? Poznaj 5 ciekawostek o filmie!

Inspiracja literacka 

Podstawą scenariusza jest libretto operowe stworzone przez samego Jacques'a Audiarda, czyli reżysera filmu, które pierwotnie miało posłużyć do realizacji opery. Jednak w trakcie rozwoju projektu, reżyser zdecydował się przekształcić go w film fabularny, zachowując przy tym muzyczny charakter pierwotnego zamysłu. Dodatkowo fabuła filmu została zainspirowana powieścią Borisa Razona Écoute. W książce tej pojawia się postać meksykańskiego barona narkotykowego, który pragnie przejść operację korekty płci. Audiard wykorzystał ten wątek jako punkt wyjścia do stworzenia postaci Juana „Manitasa” Del Monte, który po transformacji staje się Emilią Pérez.  

Film długo pozostawał bez głównej aktorki 

Reżyser Jacques Audiard miał trudności z obsadzeniem głównej roli. Poszukiwał aktorki, która nie tylko sprostałaby wymaganiom skomplikowanej postaci, ale także wnosiła autentyczność i głębię do roli. Ostatecznie zdecydował się na Karlę Sofíę Gascón, której talent i charyzma przekonały go do tego wyboru. Audiard docenił jej zdolność do oddania złożoności emocjonalnej bohaterki oraz jej naturalny wdzięk i dowcip, które były kluczowe dla roli. 

Źródło: imdb.com/ Ilustracja wprowadzenia: Kadr z filmu Emilia Pérez