Co jest wspólną cechą większej części opowieści kryminalnych? Z pewnością wśród nich znajdzie się zgrana klisza genialnego detektywa - najlepiej z jakimś antyspołecznym odchyleniem - który jest w stanie zrozumieć punkt widzenia mordercy i rozwikłać puzzle złożone z jego chorego umysłu. Storytel, wespół z Crime&Investigation Polsat, zajął się ambitnym projektem pt. Opowiem Ci o zbrodni.

Receptą okazuje się zebranie kilku działających w obrębie gatunku polskim pisarzach, którzy w oparciu o którąś ze zbrodni dokonanych w przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat stworzyli własny ogląd na sprawę. Każdą z tych historii interpretuje inny lektor, całość zaś jest opatrzona przedmową prawdziwej legendy - Michała Fajbusiewicza, którego możemy kojarzyć z kultowego już dziś Magazynu kryminalnego 997. Jak zatem wypadły dwa z sześciu pierwszych opowiadań? Naprawdę solidnie. Na pierwszy ogień poszła Łaska od bestsellerowej pisarki kryminałów, czyli Katarzyny Bondy. Zbrodnia miała miejsce w 1997 roku i jej główną antybohaterką była niejaka Monika Szymańska. Wraz z prowadzoną przez nią grupą chuliganów schwytała Tomka Jaworskiego, po czym przez wiele godzin torturowała i ostatecznie - zamordowała. Bonda w większej części ewidentnie bardzo mocno skupiła się na jak najbardziej sugestywnym przedstawieniu prawdopodobnych faktów, bez większego koloryzowania i zaznaczania swojej literackiej obecności. W tym przypadku wyszło to bardziej na plus, ponieważ makabryczne aż do granic wiarygodności wydarzenie broni się w tym przypadku samo. Mocno zainwestowano w narracji w uwypuklenie przypadkowości incydentu - serii niesamowitych zbiegów okoliczności, które w tragiczny sposób zakończyło życie dopiero co świętującego koniec matury chłopaka. Co do lektora, przyznam, że wybranie na niego Piotra Stramowskiego jest dość niekonwencjonalne. Od początku rzuca się w oczy (a w zasadzie - uszy) to, że mamy do czynienia z osobą, która jak na razie stawia pierwsze kroki - co miejscami może irytować - jednak jego wyraźny i dość pogodny ton ładnie wpisuje się w paradoks tego wydarzenia. Debiut można zatem uznać za udany.

Zobacz również: Nowe Metro 2035 już za tydzień. Czekamy na Czerwony wariant!

W następnej kolejności mamy nieco dłuższą historię Wojciecha Chmielarza - Portret kobiety nad brzegiem morza. Tutaj w nieco inny sposób postrzegamy ten prawdopodobnie najbardziej skrajny sposób na złamanie społecznego tabu.  Odmiennie od historii Bondy, bardziej postawiono na większe zróżnicowanie w sposobie opowiadania. Przede wszystkim zwraca uwagę konwencja w postaci przeplatania właściwego opowiadania z wątkiem, którego bohaterem jest sam Chmielarz. Portret jest też bardziej zagmatwany i enigmatyczny, sam autor-narrator podkreśla dziwne rozwiązanie sprawy, nastręczając wątpliwości nie do rozwiązania. To, wraz z dynamicznym charakterem narracji, sprawia, że mamy do czynienia z nieco bardziej angażującą z tych dwóch quasi-reportaży. Co ciekawe, na finiszu zostaje literalnie podkreślony fikcyjny charakter tekstu - ledwie bazujący na czymś, co wydarzyło się naprawdę. Szymon Bobrowski, ze swoim bardziej surowym, bardziej wyrobionym głosem niż tamten należący do Stramowskiego, bezbłędnie współgra z całością. Choć osobiście bardziej preferuję klasycznie wydaną literaturę, pierwsze dwa opowiadania Opowiem ci o zbrodni potrafiły mnie wciągnąć i sprawiły, że mam chęć usłyszeć pozostałą czwórkę. To bardzo ciekawe odejście od konwencjonalnej narracji kryminału, paradoksalnie zresztą wykreowana przez przedstawicieli tegoż gatunku. Jak na razie żadna z audycji może nie powaliła mnie na kolana, ale sądzę, że jest naprawdę dobrze. Po zakończeniu słuchania wróciłem raz jeszcze do przedmowy Fajbusiewicza, aby przypomnieć sobie, co czeka słuchaczy. I praktycznie każda z tych historii może znacząco przebić to, co wyszło na początku. Ilustracja wprowadzenia: Storytel