Fast fashion przejęło ulice. Miliony ludzi kupują ubrania ze stron pokroju Shein czy Temu – ze względu na atrakcyjną cenę. Niestety, produkty tam sprzedawane są szyte w niewolniczych warunkach, a jakość materiałów pozostawia wiele do życzenia. Króluje oczywiście poliester – materiał będący pochodną plastiku. Nawet robiąc zakupy w second handach czy na platformach z używaną odzieżą, trudno uniknąć chińskich metek. Problem z dnia na dzień narasta. Większość tych ubrań ostatecznie ląduje na wysypiskach w Afryce czy Azji, gdzie zanieczyszczają środowisko i powodują liczne schorzenia u lokalnych mieszkańców.

Tematem fast fashion zajął się w swoim najnowszym dokumencie Kosai Sekine. Projektując marzenia opowiada o jedynym japońskim projektancie haute couture – Yuimie Nakazato. Artysta łączy w swoich dziełach sztukę z manifestem ekologiczno-społecznym. Aby przygotować się do Paryskiego Tygodnia Mody Haute Couture, wyjeżdża do Kenii, by na własne oczy zobaczyć wysypiska pełne porzuconych ubrań. Widok hałd śmieci przytłacza go. Wśród dymu i unoszących się w powietrzu skrawków materiału pracują ludzie – w tym dzieci.

fot. materiały prasowe

Odwiedza też miejscowy targ, gdzie większość stoisk specjalizuje się w sprzedaży odzieży z drugiej ręki. Kupuje ogromne paczki ubrań, które później wykorzysta w swoich projektach. Chce w ten sposób pokazać, jak ważne jest ponowne przetwarzanie odzieży i świadome podejście do zakupów. W procesie tworzenia kolekcji stosuje nowoczesne technologie i naukowe rozwiązania, by wspierać tradycyjne metody pracy.

Obserwujemy też przygotowania do pokazu. Widzimy, jak wiele osób zostaje zaangażowanych, by w efekcie zaprezentować kilkuminutowe widowisko. Projekty Nakazato są zniewalające – przypominają rzeźby. Łączą różne materiały i techniki, tworząc fascynującą hybrydę nowoczesności i tradycji.

fot. materiały prasowe

Zobacz także: MDAG: One to one: John i Yoko - recenzja filmu. Imagine all the people MDAG: The Guest – recenzja filmu. Zatrzaśnięty w czterech ścianach MDAG: Listy z Wilczej - recenzja filmu. Czuły portret nieidealnej codzienności

Podobnie można opisać warstwę estetyczną dokumentu. Nakazato to człowiek, który potrafi dostrzec piękno we wszystkim. Reżyser uchwycił to i oddał w filmie ducha artysty. Ujęcia wysypisk śmieci są miażdżące, ale zarazem niemal hipnotyzujące. Dym unoszący się z hałd ubrań w promieniach słońca, reżyser stojący na poliestrowej górze, kobiety przeglądające ubrania na targu – to obrazy, które jednocześnie odpychają i przyciągają. Podświadomie wiemy, że nie powinniśmy się nimi zachwycać, ale trudno oderwać wzrok.

Projektując marzenia to piękna opowieść o sztuce, która realnie wpływa na społeczeństwo. Moda to namacalny symbol czasów – chłonie inspiracje z muzyki, historii, polityki. Yuima Nakazato udowadnia, że może też inspirować do działania. Porzućmy poliester. Nie zamawiajmy kolejnej sukienki, która po jednym użyciu nadaje się tylko do śmieci. Zajrzyjmy do szaf mamy, cioci, dziadka. Moda to sztuka, forma wyrażania siebie, aktywator nostalgii. Dostrzeżmy w niej wartość i zaopiekujmy się naszą planetą. Nawet najmniejszy gest ma znaczenie.