Wywiad z Kasią Gałązką, Alą z filmu Supersiostry

Czy będziesz mogła, już po premierze, uznać się za najsilniejszą bohaterkę polskiego kina?

Nie widzę innej opcji. Myślę, że najlepiej będą mogli pokazać to widzowie, przychodząc licznie do kina. To będzie najlepszy dowód.

Czego według Ciebie potrzeba Supersiostrom aby okazały się przebojem, żeby ludzie nie odbierali go jako swego rodzaju podróbki tego, co robi się na zachodzie?

Tak jak wcześniej wspomniałam, rzetelnie opowiedziana historia pełna emocji. Mam nadzieję, że to będzie jego główną supermocą. Osobiście mam tak, że najbardziej poruszają mnie filmy, w których mogę utożsamić się z bohaterami i wyobrazić siebie w ich sytuacji. W tym takich momentów jest mnóstwo i na tym właśnie bym się skupiła.

Słychać też, że jest to bardzo autorski projekt reżysera, w którym oddaje on dużo swojej wrażliwości. Jak zapamiętasz współpracę z Maciejem Barczewskim i co ją wyróżniało na tle innych Twoich projektów?

Było zupełnie inaczej niż podczas innych moich współprac. Wszystko przez to, że Maciek jest bardzo analityczny, skrupulatny. Niemalże matematycznie wyliczał proporcje emocji do ruchu w scenach. Widać było, że jest bardzo zaangażowany w inscenizację i choreografię. Często śmialiśmy się, że daje uwagi w stylu daj 10 % więcej czy 10 % mniej i zastanawialiśmy się, co to właściwie znaczy. Wydaje mi się jednak, że bardzo szybko złapaliśmy jego język i osiągnęliśmy efekt, jaki sobie wymarzył.

Mając okazję porozmawiać z reżyserem mówił, że na pytania ludzi, kto gra główne role w jego filmie odpowiadał, że nieznane jeszcze szerzej młode aktorki na dorobku. Stąd też chciałbym Cię zapytać, czy czujesz się znana i rozpoznawalna?

Nie, w ogóle się nie czuję. Miałam co prawda kilka takich sytuacji w życiu, że ktoś mnie rozpoznał i poprosił o zdjęcie, ale były one naprawdę pojedyncze. Tak naprawdę nie wiem, co mogłoby świadczyć o popularności. Mój instagram też nie jest jakiś mocno zasięgowy. Jestem ciekawa, czy ten film to zmieni.

W czym jeszcze będziemy mogli Cię zobaczyć w tym roku?

Już niedługo, chwilę po Supersiostrach w Canal + zadebiutuje Algorytm miłości, na co czekam z niecierpliwością Jest to zupełnie coś innego. Błyskotliwy, szyty bardzo grubą nicią serial komediowy, czerpie z programów typu reality show, parodiuje je i obśmiewa, a przy okazji wyciąga istotę tego, czym jest telewizja.

A jeśli chodzi o teatr?

Od szkoły teatralnej nie udało mi się jeszcze otrzymać pracy w teatrze. Kocham teatr i bardzo chciałabym się sprawdzić na jego deskach. Mam nadzieję, że uda mi się to osiągnąć.

Wróćmy jeszcze na chwilę do kina superbohaterskiego. Jak Ty się czujesz w tym temacie? Lubisz je oglądać?

Powiedzmy, że nie było ono nigdy moim pierwszym wyborem . W ramach przygotowań do Supersióstr zgłębiłam jednak nieco temat i obejrzałam kilka najważniejszych produkcji. Chciałam zaczerpnąć garść inspiracji, ale też jakoś mocno nie polegać na tym, co zobaczę. Zależało mi na tym, żeby stworzyć postać niezależną, wolną od porównań z kreacjami z zachodu.

Rozumiem, że żadne tytuły nie padną? 😊

Kocham Jokera z Mrocznego rycerza i właściwie całą trylogię Nolana z Christianem Bale’em. Wydaje mi się, że to są moje ulubione filmy superbohaterskie.

Zaczęłaś od Jokera, więc od razu przyszedł mi na myśl ten ostatni z 2019 roku?

Też bardzo go lubię, ale nie położyłam go od razu na półce blockbusterów, bo mam wrażenie że proporcje kina artystycznego w stosunku do blockbustera są tam nieco wyższe. Bardzo czekam na drugą część, ze względu na Lady Gagę, którą uwielbiam na ekranie.

Na sam koniec powiedz krótko, czego oczekujesz po premierze?

Oczekuję, że widzowie podejdą do naszego filmu z otwartą głową i docenią to, że w Polsce w końcu realizuje się kino gatunkowe z prawdziwego zdarzenia. Supersiostry to rozrywka dobrej jakości, na którą do kina można zabrać całą rodzinę.

Dziękuję Ci serdecznie za rozmowę!

Również dziękuję