40.

Deadpool 2, reż. David Leitch

Druga odsłona może nie ma takiej spójności i lekkości "jedynki", jednak w dalszym ciągu trzyma pewien poziom i jest prześmieszna. Wade Wilson (Ryan Reynolds), oszpecony podczas eksperymentów medycznych, nadal ukrywa się w kostiumie superbohatera i próbuje walczyć ze złem jako gadatliwy, niezrównoważony Deadpool. A że nadludzkie zdolności nie idą u niego w parze z rozwagą, czasem wskutek jego chaotycznych akcji cierpią niewinni...

39. 

Legion samobójców: The Suicide Squad, reż. James Gunn

Film Davida Ayera z wielu przyczyn był absolutną katastrofą - zarówno pod kątem scenariusza, jak i masy innych elementów. Dlatego tak potrzebny był może nieidealny, ale trzymający pewien poziom projekt Gunna. Odcina się od poprzednika tak, jak jest tylko możliwe, wprowadzając o wiele zręczniej kilka niuansów, wreszcie też tytułowa drużyna antybohaterów przypomina to, co tak dobrze znamy z komiksów. Plus - dzięki niemu wykluł się serial Peacemaker.

38.

Niezniszczalny, reż. M. Night Shyamalan

Zostawiamy także miejsce dla jednej z lepszych produkcji Shyamalana. David Dunn (Bruce Willis) jako jedyny ze 131 pasażerów ocalał z katastrofy kolejowej. Nie tylko ocalał, ale wyszedł z niej bez najmniejszego zadrapania. Nigdy też nie chorował, ani nie cierpiał wskutek złamań i innych wypadków. Czy jest możliwe, żeby ten strażnik strzegący porządku na meczach futbolowych był Niezniszczalnym, wcieleniem superbohatera z komiksu, którego celem jest walka ze złem? Tak twierdzi Elijah Price (Samuel L. Jackson), obsesjonat komiksów, cierpiący na genetyczne schorzenie polegające na tym, że ciągle łamią mu się słabe kości.

37.

Kick-Ass, reż. Matthew Vaughn

Jeden z niewielu filmów spoza „Wielkiej Dwójki” – Marvela i DC - obecnych na tej liście. Jest to jednak miejsce w pełni zasłużone. Świetne, rozrywkowe kino, pełne przerysowanej brutalności i humoru. Jeśli ktoś się zastanawiał, jak najprawdopodobniej wyglądałaby superbohaterska działalność we współczesnym świecie, tutaj znajdzie odpowiedź.

---

36.

Shazam!, reż. David F. Sandberg

Każdy ma w sobie superbohatera. Potrzeba jedynie odrobinę magii, aby go wydobyć. W przypadku Billy’ego Batsona (Angel) wystarczy wypowiedzieć jedno słowo — SHAZAM. Wówczas ten cwany nastolatek zmienia się w dorosłego superbohatera Shazama (Levi), a wszystko za sprawą starożytnego czarodzieja. Shazam, który w głębi duszy nadal jest dzieckiem — choć zamkniętym w umięśnionym ciele herosa — wykorzystuje swoją dorosłą powłokę tak, jak zrobiłby to każdy nastolatek z supermocami — do zabawy! Czy umie latać? Czy może prześwietlać wzrokiem? Czy potrafi ciskać piorunami? Czy może się nie pojawić na sprawdzianie z WOS-u? Shazam poznaje swoje możliwości i ograniczenia z radosnym nieskrępowaniem dziecka. Jednak będzie zmuszony szybko okiełznać supermoce, aby stawić czoła zabójczym siłom zła kontrolowanym przez dra Thaddeusa Sivanę (Strong).

35.

Czarna Pantera, reż. Ryan Coogler

Jeden z najbardziej kasowych filmów Marvela z nieodżałowanym Chadwickiem Bosemanem w roli tytułowej z pewnością nie jest aż tak dobry, jak mogłyby to sugerować np. oceny na Rotten Tomatoes, lecz nadal mamy do czynienia z bardzo porządnie nakreśloną historią superherosa-monarchy. T'Challa po śmierci ojca wraca do rodzinnego kraju, by objąć tron. Wkrótce Wakanda zostaje napadnięta przez dawnego wroga. Młody władca zbiera sojuszników, aby pokonać przeciwnika i ochronić swój lud. Jako Czarna Pantera staje w obronie nie tylko swojej ojczyzny, ale i całego świata.