W Wenecji zakończył się 77. Międzynarodowy Festiwal Filmowy. Najważniejsza nagroda imprezy trafiła do najlepszego wielu zdaniem filmu festiwalu - Nomadland w reżyserii Chloe Zhao. Śniegu już nigdy nie będzie, polska produkcja duetu Małgorzata Szumowska i Michał Englert nie otrzymała żadnej nagrody. 

Film reżyserki Jeźdźca został pokazany w Wenecji przedostatniego dnia imprezy, można więc powiedzieć, że zgarnął nagrodę rzutem na taśmę. Była to bez wątpienia najlepsza produkcja pokazana podczas tegorocznego festiwalu, która zebrała jednogłośnie pozytywne recenzje prasy w Wenecji oraz w Toronto, gdzie pokazano ją równocześnie. Film jest opary na książce Jessici Bruder Nomadland: Surviving America in the Twenty-First Century, która opowiada o starszym pokoleniu Amerykanów, którzy zmuszeni są żyć w drodze, podróżować i mieszkać w wozach kempingowych, ze względu na zmieniające się warunki ekonomiczne. Frances McDormand wciela się w Fern, ciężko pracującą kobietę około sześćdziesiątki, która podróżuje w vanie przerobionym na mieszkanie przez Kalifornię, Nebraskę, Dakotę Południową, Nevadę i Arizonę. Podejmuje wszelkie możliwe prace, często sezonowe, by móc zapłacić za jedzenie i benzynę. Na swojej drodze spotyka wiele podobnych jej osób, żyjący w taki sam sposób. Nomadland to nie tylko popis aktorski McDormand, która jest magnetyzująca w każdym ujęciu. To także piękny, pozbawiony stereotypów, obraz ludzi, którzy są niczym współcześni pionierzy, pracujący na ekonomię swojego kraju. Zhao nie jest zainteresowana tanimi dramatami, bardziej interesuje ją godność, z jaką żyją nomadzi, z jaką miłością traktują swoje domy, jak otwarci są na innych ludzi, na dzielenie się swoimi doświadczeniami. Grupa ta prezentowana jest z należną im godnością. Piękne zdjęcia Joshuy Jamesa Rochardsa i muzyka autorstwa Ludovico Einaudiego tworzą niezwykłą atmosferę tego filmu. Jest on z jednej strony bliski rzeczywistości, bo wiele osób, które tam występuje, to prawdziwe postacie. Z drugiej zaś ma pewną malarską i poetycką lekkość w pokazywaniu pięknej, choć czasem bezwzględnej przyrody. Złoty Lew jest często pierwszym znakiem do rozpoczęcia typowań do Oscarów. I podobnie jak w przypadku poprzednich zwycięzców Wenecji - Kształtu wody, Romy i Jokera - Nomadland jest właśnie na początku tej drogi. A jej koniec może być dla przyszłej reżyserki Eternals naprawdę niezwykły.

Jury weneckie pod przewodnictwem Cate Blanchett nagrodziło Srebrnym Lwem film Michela Franco Nowy porządek, dystopiczną wizję chaosu spowodowanego wojną klas w Meksyku. Oglądana z perspektywy członków dwóch rodzin, jednej biednej, jednej bogatej, jest to trzymająca w napięciu historia, która ma być ostrzeżeniem przed tym, co może nas czekać w przyszłości. Nagroda specjalna jury trafiła do innego filmu, który należał do faworytów imprezy: Drodzy towarzysze weterana kina Andreia Konczałowskiego. To podobnie do filmu Franco mocno zaangażowane i trzymające w napięciu kino, ale opowiadające o wydarzeniu z przeszłości - strajku robotników w Nowoczerkasku, który został brutalnie stłumiony przez sowieckie władze.

Vanessa Kirby zasłużenie została nagrodzona za rolę w filmie Pieces of a Woman, wcielając się w młodą kobietę, która musi borykać się ze stratą dziecka podczas porodu. Aktorka występowała w dwóch produkcjach walczących o Złotego Lwa. Nagroda dla aktora trafiła do Pierfrancesco Favino, znanego choćby z filmu Zdrajca. Co dziwne, nie gra on głównej roli w tym filmie, wcielając się w ojca młodego protagonisty, szefa policji próbującego rozprawić się lewicową grupą terrorystyczną. Nagroda za reżyserię trafiła do japońskiego twórcy Kiyoshu Kurosawy (Tokijska sonata), a za scenariusz do Chaitanya Tamhanego za film The Disciple, do którego autorem zdjęć jest Michał Sobociński. Operator odebrał nagrodę w imieniu nieobecnego reżysera i scenarzysty. Przy braku jakiegokolwiek wyróżnienia dla filmu Szumowskiej i Englerta, cieszy nagroda dla innego filmów, którego Polski Instytut Sztuki Filmowej jest koproducentem - The Whaler Boy, niebanalna opowieść o dorastaniu autorstwa Philippa Yuryeva, zdobyła główną nagrodę sekcji Giornate degli Autori. Oto lista laureatów imprezy:

---

Konkurs VENEZIA 77 ZŁOTY LEW za najlepszy film Nomadland, reż. Chole Zhao SREBRNY LEW – Nagroda Jury Nueve Orden (New Order), reż. Michel Franco SREBRNY LEW – Najlepsza reżyseria Kiyoshu Kurosawa za film Spy No Tsuma (Wife of a Spy) COPPA VOLPI – Najlepsza aktorka Vanessa Kirby w filmie Pieces of a Woman COPPA VOLPI – Najlepszy aktor Pierfrancesco Favino w filmie Padrenostro Najlepszy scenariusz Chaitanya Tamhane za film The Disciple Nagroda specjalna jury Drogie Tovarischi! (Dear Comrades), reż. Andrei Konczałowski Nagroda aktorska Marcello Mastroianiego dla najlepszego młodego aktora /aktorki Rouhollah Zamani w filmie Khorshid (Sun Children) LEW PRZYSZŁOŚCI “Luigi De Laurentiis” za najlepszy debiut pełnometrażowy Listen, reż. Ana Rocha de Sousa

---

KONKURS ORIZZONTI Najlepszy film Dashte Khamoush (The Wasteland), reż. Ahmad Bahrami Najlepsza reżyseria Lav Diaz za film Lahi, Hayop (Genus Pan) Nagroda specjalna jury Listen, reż. Ana Rocha de Sousa Najlepsza aktorka Khansa Batma w filmie Zanka Contact Najlepszy aktor Yahya Mahayni w filmie The Man Who Sold His Skin Najlepszy scenariusz I predatori, reż. Pietro Castellitto Najlepszy film krótkometrażowy Entre Tu Y Milagros, reż. Mariana Saffon

---

NAGRODY SPECJALNE Nagroda filmowców Jaeger-Lecoultre Abel Ferrara Złoty Lew za osiągnięcia życia Tilda Swinton Ann Hui

---

Konkurs Venice VR Expanded Najlepsze VR The Hangman at Home - An Immersive Single User Experience, reż. Michelle Kranot, Uri Kranot Najlepsze VR Experience Finding Pandora, reż. Kira Benzing Najlepsza historia VR Sha si da ming xing (Killing a Superstar), reż. Fan Fan

---

Sekcja Giornate degli Autori GdA Director’s Award The Whaler Boy, reż. Philipp Yuryev BNL Audience Award 200 Meters, reż. Ameen Nayfeh Europa Cinemas Label Oasis, reż. Ivan Ikić

---

Nagrody Międzynarodowego Zrzeszenia Krytyków Filmowych FIPRESCI Konkurs Venezia 76 The Disciple, reż. Chaitanya Tamhane Konkurs Orizzonti Dashte Khamoush (The Wasteland), reż. Ahmad Bahrami

---

Queer Lion The World To Come, reż. Mona Fastvold Ilustracja wprowadzenia: twitter.com/la_Biennale